فاذا قری القرآن فاستمعوا له و انصتوا لعلکم ترحمون
1-استماع : با ادراک همراه است ..
2-انصات : با تفکر همراه است ..
قرائت : خواندن توام با تفکر را گویند
تلاوت : خواندن توام با تدبر را گویند
ترتیل:خواندن شمرده شمرده را گویند(فهم)
تدبر ب معنای واکاوی مسئله ست و تدبّر مرتبه بالاتری نسبت ب تفکّر است.
کتاب قران بر 4 بخش است:
1-عبارات : ویژه عوام
2-اشارات : ویژه خواص
3-لطائف:ویژه اولیاء
4-حقایق:ویژه انبیاء
تموم این مطلب با توضیحات بیشتر انشاء الله در آینده
اگر هم دوستانی قصد همکاری در این بارگاه قرآنی را دارند-بسیار استقبال می کنیم
+
و
+
ی مطلب دیگری در ارتباط با حضرت امیر علیه السلام ک شدیدا شنیدنی ست.
یاعلی مدد را شدیدا عشق است
مطلبی ک گفتم برا مولا علی علیه السلام هست :
خوارج در نماز جماعت به علی علیه السلام اقتدا نمی کردند زیرا او را کافر می پنداشتند. به مسجد می آمدند و با علی علیه السلام نماز نمی گذاردند و احیانا او را می آزردند.
علی علیه السلام روزی به نماز ایستاده و مردم نیز به او اقتدا کرده اند. یکی از خوارج به نام ابن الکواء فریادش بلند شد و آیه ای را به عنوان کنایه به علی علیه السلام بلند خواند:
«و لقد اوحی الیک و الی الذین من قبلک لئن اشرکت لیحبطن عملک و لتکونن من الخاسرین» (زمر/ 65)؛ این آیه خطاب به پیغمبر است که به تو و همچنین پیغمبران قبل از تو وحی شد که اگر مشرک شوی اعمالت از بین می رود و از زیانکاران خواهی بود.
ابن الکواء با خواندن این آیه خواست به علی علیه السلام گوشه بزند که سوابق تو را در اسلام می دانیم، اول مسلمان هستی، پیغمبر تو را به برادری انتخاب کرد، در لیلة المبیت فداکاری درخشانی کردی و در بستر پیغمبر خفتی، خودت را طعمه شمشیرها قرار دادی و بالاخره خدمات تو به اسلام قابل انکار نیست، اما خدا به پیغمبرش هم گفته اگر مشرک بشوی اعمالت به هدر می رود، و چون تو اکنون کافر شدی اعمال گذشته را به هدر دادی.
علی علیه السلام در مقابل چه کرد؟!
تا صدای او به قرآن بلند شد سکوت کرد تا آیه را به آخر رساند.
همین که به آخر رساند، علی علیه السلام نماز را ادامه داد. باز ابن الکواء آیه را تکرار کرد و بلافاصله علی علیه السلام سکوت نمود. علی علیه السلام سکوت می کرد چون دستور قرآن است که: «اذا قریء القرآن فاستمعوا له و انصتوا» (اعراف/ 204)؛ " هنگامی که قرآن خوانده می شود گوش فرا دهید و خاموش شوید ".
و به همین دلیل است که وقتی امام جماعت مشغول قرائت است مأمومین باید ساکت باشند و گوش کنند.
بعد از چند مرتبه ای که آیه را تکرار کرد و می خواست وضع نماز را به هم زند، علی علیه السلام این آیه را خواند: «فاصبر ان وعد الله حق و لا یستخفنک الذین لا یوقنون» (روم/ 60)؛ " صبر کن وعده خدا حق است و فرا خواهد رسید. این مردم بی ایمان و یقین، تو را تکان ندهند و سبکسارت نکنند ". دیگر اعتنا نکرد و به نماز خود ادامه داد.
